That awkward moment when...I thought I was normal.

Gênante momenten in mijn leven. Ik zou er een boek over kunnen schrijven, echt waar. Ik ben zelf gewoon één groot, gênant geval. Ik zal een paar van mijn awkward momenten met jullie delen.

Het moment waarop... iedereen lacht en jij niet.
Dat heb ik nou zo vaak, dit soort dingen. Dat er in een film of iets dergelijks iets gebeurd wat iedereen echt ontzettend grappig vind en ik niet. Maar andersom komt eigenlijk nog vaker voor. Ik heb serieus een keer een half uur moeten lachen om een tekst uit mijn Franse boek. Ik bedoel, hoe grappig is Frans nou? Totaal niet. En ik was de enige die lachte. Tja.

Het moment waarop... ik iemand met een paarse hanenkam, roze kniekousen en een shirt met 'fuck you' tegenkwam. Ik weet ook wel dat staren onbeleefd is, maar hallo, als iemand zo over straat gaat, dan vraag je er toch om om nagekeken te worden? Maar blijkbaar keek iets iets te lang, want de figuur draaide zich om en schreeuwde kwaad: "Wat kijk je nou?!"

Als je niet wil dat mensen naar je kijken, dan moet je niet zulke kleren dragen, of ben ik nou gek?

Het moment waarop...Ik per ongeluk dingen hardop zeg.
Soms, als ik een toets aan het leren ben, begin ik blijkbaar hardop te praten. Godzijdank doe ik dat niet op school, maar thuis dus wel. Blijkbaar doe ik dat nog best hard ook, aangezien mijn broertje me soms boven mijn muziek uit Franse woordjes hoort murmelen...

Het moment waarop...er een grap is die ik niet snap (en de rest wel).
Dat komt ook nog wel eens voor. Het is vooral gênant wanneer echt iedereen hem snapt en alleen ik niet. En als de grappenmaker de grap dan helemaal aan me uit moet gaan leggen, en dan eindigt met "...snap je?"
En dat ik het dan uiteindelijk na 3x uitleggen pas begrijp en dan helemaal los ga, terwijl de rest al 10 minuten uitgelachen is.

Het moment waarop...je iets raars aan het vertellen ben en het dan opeens stil is.
"Ja weet je, ik vind van de vorm van mijn hoofd niet mooi. Als je van de zijkant kijkt, dan heeft het zo'n rare vorm. Een beetje als een soort peer met een bocht erin."
Altijd leuk als dan net op dat moment iedereen besluit spontaan zijn mond te houden.

Het moment waarop...je keihard roept "Oh dit is zo'n leuk nummer!" en dat het dan een saai bejaard disconummer is met toevallig dezelfde intro. En dat iedereen je dan zo aankijkt van: wat heeft die voor een rare muzieksmaak?

Het moment waarop...je eigenlijk al de hele dag voor lul loopt en het pas het laatste uur door hebt. Zo heb ik veel lekkende pennen, en komt het geregeld voor dat ik een halve dag met een gigantische pennenstreep op mijn wang loop.

Het moment waarop...je ontdekt dat er nog heel veel domme hyvesprofielen van jou bestaan die je niet kunt verwijderen. Met allemaal bewegende paardenplaatjes en glitterteksten.
AWKWARD.

Het moment waarop...je geen bad-hairday hebt, maar een 'bad headday'. Niet alleen je haar zit compleet ^%@#$!#, maar ook je huid is wit, je neus is rood enz. enz. Natuurlijk gebeuren dit soort dingen altijd op belangrijke momenten (dwz: diploma-uitreikingen of toneelopvoeringen).

Het moment waarop...Je net door een sneeuwstorm annex hagelbui bent gefietst, te laat komt en dus de hele klas naar je kijkt wanneer je binnenkomt. Ik zal je even een gedetailleerde weergave geven van mijn sneeuw/hagel/regen-look: Mijn haar hangt meestal in dunne, natte slierten over mijn tomaatrode gezicht. Mijn bril zit onder de spetters en staat (na 20 minuten aan windkracht 7 te hebben blootgestaan) ook een beetje scheef. Als ik pech hen is mijn mascara nog uitgelopen ook. Dat is echt zo'n FML-moment.

Nou, hierbij heb ik jullie een kijkje laten nemen in de gênante kan van mijn leven (zo'n 80%).
Ik hoop dat ik niet de enige ben die deze dingen heeft meegemaakt.
Hebben jullie nog gênante belevenissen om te delen? (zodat ik me iets minder kneuzig voel).
Tot de volgende x :)