Irritante uitspraken #2

Wazzup dushi's, alles flex? Hier weer een nieuwe post over mijn taalirritaties. Een voorbeeldje hiervan: regel 1 van deze post. Vooral als mensen zo heel lijzig 'Hé dude, wazzuuuuup?' zeggen. Dat klinkt gewoon dom. Lees verder als je wil weten wat ik nog meer dom vind op taalgebied.

---------------------------------------------------------------------

---------------------------------------------------------------------

"Beter doe je dat even niet!"
Ja, ik geef het toe. Ik ben een hypocriete *** wat deze uitspraak betreft. Ik zeg het namelijk ook wel eens. Maar wanneer ik dit zeg denk ik altijd: waarom zeg ik dit in godsnaam? Het klinkt eigenlijk best wel dom, alsof je niet goed Nederlands spreekt ofzo.


"Helemaal leutig!"
Dat zegt mijn nicht altijd. Het betekend eigenlijk gewoon leuk, maar dan op een stommere manier.


"En toen gaf hij die boek aan mij..."
Kijk, als iemand die pas in Nederland woont deze fout maakt, dan vind ik het niet zo erg. Maar als je hier al een tijdje woont of hier zelfs geboren bent, dan is het voor mij een ander verhaal. Is het nou zo moeilijk om even te onthouden wanneer je die of dat gebruikt? Voor sommigen blijkbaar wel.

"Morgen chillen met m'n mooiboy/dushi/ventje/mannetje"
Ik krijg meteen een mentale schurftaanval wanneer iemand zoiets zegt. Oh mensen, wat vind ik dit erg. Waar dat 'mooiboy' vandaan komt, geen idee. Dushi vind ik soms nog wel grappig, mits het sarcastisch wordt gebruikt. Maar wanneer ik een 14-jarige serieus over een 'date met dushi' hoor praten, wordt ik toch enigszins wanhopig. Wat is er mis met 'vriend' of 'vriendje'? Of ben ik nou hopeloos ouderwets?
Nee, dan dat -tje erachter. Mannetje, ventje. Ik vind het allemaal even zoetsappig. Bovendien klinkt het ook een beetje kleinerend. "Vanaaf lekker met ventje naar de film." Ik weet niet hoor, maar ik zie dan eerder een 3-jarige kleuter voor me dan iemands vriend.

"Het is goed toeven hier!"
Dat wordt bij ons in de familie ook meer dan eens gebruikt. En elke keer denk ik weer: mensen, moet dit nou?

"Wat een lekker gek mens."
Dit wordt meestal gezegd over een vrouw (meestal achterin de vijftig) die gebatikte paarse tunieken met gele bloemen draagt, en altijd luidruchtig en aanwezig is. Het type vrouw dat op haar zestigste een cursus 'breien met Alpacawol' in de Himalaya volgt. Zo'n soort iemand.

"Gewoon, omdat het kan!"
Ook iets dat ik soms wel eens zeg, terwijl ik er eigenlijk best wel een hekel aan heb. Wat ben ik toch en raar wezen.

"Dag mensen van het goede leven."
Een openingszin die geloof ik alleen door 60-plussers wordt gebruikt, maar dat maakt hem niet minder irritant.

"Wat heb jij een mooie bolle toet!"
De dingen die mensen tegen baby's zeggen hebben me altijd al gefascineerd. Ik vind het zo'n achterlijk tafereel: de trotse tante die boven de wieg hangt en het kind verteld dat 'het de ogen van papa en de toet van mama heeft'. Yuk. De baby begrijpt absoluut niet waar je het over hebt, dus in feite sta je tegen jezelf te praten. Bovendien vind ik het woord toet gewoon dom. Woorden als toetendoekje kan ik dan ook echt niet uitstaan.

"Vanavond weer stadje met ... en ..."
Ook erg is "Vanavond dansje doen met..." gevolgd door een aantal namen. Facebooktaal waarvan ik altijd spontaan jeuk krijg. Wat is dat met die verkleiningen? Stadje? Dat klinkt zo kinderachtig. Bleh.

---------------------------------------------------------------------

Dat was mijn praatje voor vandaag.
Tot de volgende x!

Fitnessen in je tuin

De laatste tijd wordt ik doodgegooid met tv spotjes over dieetboeken, afslankpillen en calorieëntellers.

Ikzelf denk altijd vrij simpel over afvallen: gezond & gematigd eten, en veel lichaamsbeweging moet volgens mij genoeg zijn. Ik heb geen idee of dit ook werkelijk klopt, maar zo kijk ik ertegenaan. Zelf heb ik niet echt

last van overgewicht. Vroeger was ik echt megadun. Ik had echt het figuur van een bezemsteel

(maar dan zonder bezem he, anders zo het raar zijn). Inmiddels heb ik wel iets meer 'figuur' gekregen,

maar echt dik ben ik nog niet. NOG niet. Geen idee hoe ik er over tien jaar uitzie. Die gedachte boezemde me toch enigszins angst in. Ik begon me er pijnlijk bewust van te worden dat ik eigenlijk helemaal niet zo'n fantastische conditie heb. Daar mag wel eens wat aan gebeuren, vond ik. Maar hoe?

Van de fitness ben ik nooit helemaal weg geweest. Moeilijke apparaten, die eruitzien als middeleeuwse martelwerktuigen, en die spieren trainen waar je van je leven nog nooit van gehoord hebt. Eer dat je door hebt hoe zo'n apparaat werkt, ben je alweer een halve ochtend verder. Bovendien vind ik het altijd stikbenauwt in zo'n fitnesszaal. De ruimte is meestal klein, zonder ramen en vol met mensen. Mensen die altijd beter presteren dan jij. Ik kan me nog herinneren dat ik me helemaal uit mijn naad trapte op een hometrainer, terwijl de fitte zestiger naast me op z'n gemak 2x zo hard als ik fietste. Of die man verderop, die gewichten optilt alsof het kussens zijn...

En bovenal was die hele sportschool pokkeduur.

Maar toch, de wil om mijn conditie te verbeteren bleef. Maar daar moest toch een goedkopere/leukere manier voor zijn? Ik bleef me afvragen hoe ik dat dan toch aan moest gaan pakken, tot ik op dit filmpje stuitte:

Ziet dat er nou niet übervet uit? Ik hoor je al denken: jaja, leuk en aardig, maar in Nederland hebben we geen rotsen om vanaf te springen, of bergen om te beklimmen. Inderdaad. Bovendien ben ik ook niet in staat om hele boomstammen te verslepen of zoiets. Kortom: leuk idee, maar niet haalbaar.

Ho, wacht, stop. Ik denk wél dat dit idee haalbaar is, alleen dan niet letterlijk zoals deze gast het doet. Met een aanpassing hier en daar heb ik mijn eigen 'Backyard Workout' samengesteld.

Waarschuwingsding: Ik heb dit nog niet uitgeprobeerd, het is tot nu toe alleen maar een idee.

Maar ik ga het ofcourse zeker uitproberen in de vakantie, en ik maak wel een verslagje over hoe het ging.

Oefening 1 is vrij simpel: je hangt het touw over de sterke tak (ja, ik benadruk dat maar even, want het laatste wat je wil is dat de tak breekt en die zware zooi op je teen valt). Je kunt ook een schutting gebruiken (ook hier weer voor iets stevigs kiezen). Goed, de bedoeling is dat je het zware ding aan het touw knoopt. Je moet even creatief zijn met het kiezen van een voorwerp. Voorbeelden van iets dat je zou kunnen gebruiken: een baksteen, een zware tak, een gereedschapskist, een autoband, whatever.

Je gooit de ene kant van het touw over de schutting/boomtak en voila, klaar om te beginnen.

Trek aan het touw tot het voorwerp halverwege de schutting/boomtak is (of hoever jij het wil hebben).

Ik denk dat je daar best goede armspieren van krijgt.

Oefening 2 heb ik gejat uit een Youtubefilmpje, maar ik heb hem een beetje aangepast.

Het idee is dat je de stenen in de emmer doet, de emmer in de autoband zet, het touw aan de emmer knoopt, en het geheel voort gaat trekken. Je kan net zoveel stenen in de emmer doen als je zelf wil, dus je kunt de oefening zo zwaar maken als je zelf wil. Let er wel op dat de autoband niet te groot is voor de emmer, anders valt 'ie om.

Als je geen autoband hebt, kun je de stenen en de emmer ook weglaten en een ander zwaar voorwerp aan het touw knopen en dat voorttrekken.

Voor de gevorderden onder ons: moet je dit eens proberen terwijl je probeert te rennen.

Deze is het makkelijkst: verzamel gewoon zoveel mogelijk troep en bouw er een parcours van.

Ik denk dat dit best leuk is om samen met vriendinnen te doen. Radio aan, en hoppa, gaan.

Voorbeeltjes van hoe je het parcours kan bouwen:

- Je kunt een vierkant maken van pionnen/emmers en daar omheen rennen

- Je kunt een soort hindernis maken van 2 emmers en een bezemsteel, en daar een tien keer achter 

elkaar overheen springen.

- Je kunt zware dingen van een afstand in de emmers gooien

- Je kunt jezelf optrekken aan een boomtak

- Je kunt gewichtheffen met zware dingen

Oké, geen idee wat jullie hiervan gaan vinden. Het schoot opeens zomaar in mijn hoofd en ik dacht: waarom zou ik er geen post over maken? Dus ja, that's why. Ik denk dat ik het ga proberen (als het mooi weer is).

Wat vinden jullie van het 'fitnessen in je tuin idee'?

Let me know :)

That awkward moment when...I thought I was normal.

Gênante momenten in mijn leven. Ik zou er een boek over kunnen schrijven, echt waar. Ik ben zelf gewoon één groot, gênant geval. Ik zal een paar van mijn awkward momenten met jullie delen.

Het moment waarop... iedereen lacht en jij niet.
Dat heb ik nou zo vaak, dit soort dingen. Dat er in een film of iets dergelijks iets gebeurd wat iedereen echt ontzettend grappig vind en ik niet. Maar andersom komt eigenlijk nog vaker voor. Ik heb serieus een keer een half uur moeten lachen om een tekst uit mijn Franse boek. Ik bedoel, hoe grappig is Frans nou? Totaal niet. En ik was de enige die lachte. Tja.

Het moment waarop... ik iemand met een paarse hanenkam, roze kniekousen en een shirt met 'fuck you' tegenkwam. Ik weet ook wel dat staren onbeleefd is, maar hallo, als iemand zo over straat gaat, dan vraag je er toch om om nagekeken te worden? Maar blijkbaar keek iets iets te lang, want de figuur draaide zich om en schreeuwde kwaad: "Wat kijk je nou?!"

Als je niet wil dat mensen naar je kijken, dan moet je niet zulke kleren dragen, of ben ik nou gek?

Het moment waarop...Ik per ongeluk dingen hardop zeg.
Soms, als ik een toets aan het leren ben, begin ik blijkbaar hardop te praten. Godzijdank doe ik dat niet op school, maar thuis dus wel. Blijkbaar doe ik dat nog best hard ook, aangezien mijn broertje me soms boven mijn muziek uit Franse woordjes hoort murmelen...

Het moment waarop...er een grap is die ik niet snap (en de rest wel).
Dat komt ook nog wel eens voor. Het is vooral gênant wanneer echt iedereen hem snapt en alleen ik niet. En als de grappenmaker de grap dan helemaal aan me uit moet gaan leggen, en dan eindigt met "...snap je?"
En dat ik het dan uiteindelijk na 3x uitleggen pas begrijp en dan helemaal los ga, terwijl de rest al 10 minuten uitgelachen is.

Het moment waarop...je iets raars aan het vertellen ben en het dan opeens stil is.
"Ja weet je, ik vind van de vorm van mijn hoofd niet mooi. Als je van de zijkant kijkt, dan heeft het zo'n rare vorm. Een beetje als een soort peer met een bocht erin."
Altijd leuk als dan net op dat moment iedereen besluit spontaan zijn mond te houden.

Het moment waarop...je keihard roept "Oh dit is zo'n leuk nummer!" en dat het dan een saai bejaard disconummer is met toevallig dezelfde intro. En dat iedereen je dan zo aankijkt van: wat heeft die voor een rare muzieksmaak?

Het moment waarop...je eigenlijk al de hele dag voor lul loopt en het pas het laatste uur door hebt. Zo heb ik veel lekkende pennen, en komt het geregeld voor dat ik een halve dag met een gigantische pennenstreep op mijn wang loop.

Het moment waarop...je ontdekt dat er nog heel veel domme hyvesprofielen van jou bestaan die je niet kunt verwijderen. Met allemaal bewegende paardenplaatjes en glitterteksten.
AWKWARD.

Het moment waarop...je geen bad-hairday hebt, maar een 'bad headday'. Niet alleen je haar zit compleet ^%@#$!#, maar ook je huid is wit, je neus is rood enz. enz. Natuurlijk gebeuren dit soort dingen altijd op belangrijke momenten (dwz: diploma-uitreikingen of toneelopvoeringen).

Het moment waarop...Je net door een sneeuwstorm annex hagelbui bent gefietst, te laat komt en dus de hele klas naar je kijkt wanneer je binnenkomt. Ik zal je even een gedetailleerde weergave geven van mijn sneeuw/hagel/regen-look: Mijn haar hangt meestal in dunne, natte slierten over mijn tomaatrode gezicht. Mijn bril zit onder de spetters en staat (na 20 minuten aan windkracht 7 te hebben blootgestaan) ook een beetje scheef. Als ik pech hen is mijn mascara nog uitgelopen ook. Dat is echt zo'n FML-moment.

Nou, hierbij heb ik jullie een kijkje laten nemen in de gênante kan van mijn leven (zo'n 80%).
Ik hoop dat ik niet de enige ben die deze dingen heeft meegemaakt.
Hebben jullie nog gênante belevenissen om te delen? (zodat ik me iets minder kneuzig voel).
Tot de volgende x :)