Rare songteksten #2

O, ik hou van muziek. Nog wel meer dan van chocola, NCIS of een leuk boek. Als ik een week zonder muziek zit, dan wordt ik chagrijnig. Ik heb muziek nodig: vrolijke muziek voor wanneer de zon schijnt, en dramatische muziek voor een rotstemming. Mijn MP3 (ja, ik ben één van de weinige mensen die nog niet is overgestapt naar een iPod) staat vol met vanalles. Van indirock tot electropop, van reggae tot rustige gitaarliedjes. Echt vanalles. Mijn MP3 is al bijna 5 jaar oud, knalroze en vol met krassen. Maar hij doet het nog, en daar gaat het om.

Door mijn uitgebreide muzieksmaak heb ik ook een aantal nummers ontdekt waar de tekst een beetje apart van is. Zie hier de collectie:

Dillon - thirteen thirtyfive

"You turn my legs into spaghetti."
Opzich kom je dit soort teksten wel vaker in liedjes tegen, maar het klinkt toch wel een beetje vreemd als je er langer over nadenkt. Net als "You open my heart" of "I just can't get you out of my mind."
Vooral dat laatste, daar krijg je pas hoofdpijn van...

P. Diddy - Can't nobody hold me down

"Now with Sean on the hot track, melt like it's hot wax."
De tekst is al net zo fout als het nummer en de clip. 

Macklemore ft. Ryan Lewis: Thrift Shop

Walk up to the club like "What up? I got a big cock."
Deze kennen we ook allemaal wel. Leuk liedje, aanstekelijke melodie, maar what about the lyrics?

Coldplay - Viva la Vida

"I used to rule the word."
Aha. Jezelf met God vergelijken vind ik nou niet echt bescheiden. En dan ook nog dat 'I used to'. 

Owl City - Fireflies

"You would not believe your eyes
If ten million fireflies
Light up the world as I fell asleep
'Cause they'd fill the open air.
And leave teardrops everywhere"

Huilende vuurvliegjes? Yeah, right.

Oh, en even tussendoor: Owl City/a.k.a Adam Youg is wel verrekt knap :-)

"I'd like to make myself believe
That planet earth turns slowly"

Weet je, dat hoef je je niet voor te stellen: dat is al zo.

The Killers - Human

"Are we human? Or are we dancer?"
Uh ik weet niet hoor, maar ik denk dat die twee best samengaan.

MGMT - Electric Feel

"Oh girl, shock me like an electric eel."
Een van mijn favorite songs all time, maar wel een beetje een rare tekst.
Ik bedoel: een elektronische paling? Klinkt niet echt als een compliment...

Pussycatdolls - Jai ho

"I'll make you hot, get what you got, I'll make you wanna say Jai Ho!"
Wat ze ook met je van plan is, het lijkt me zeer onwaarschijnlijk dat je spontaan 'Jai Ho!" gaat roepen.
Dat is nou bepaald een doorgaande uitspraak.
O, en trouwens: het is best moeilijk om een normale foto, d.w.z. eentje waar ze niet halfnaakt in sm-kleren
opstaan te vinden. Maar hey, het is me gelukt :D


BLØF - Meer kan het niet zijn

"Je kunt alles voor me zijn, mijn engel van plezier."
Dit vind ik persoonlijk gewoon heel erg raar klinken.

K3 - Oya lele

"Iedereen voelt zich goed als de zon uit de kleren gaat."
Uh what?
't Leven is een feest, en mijn hart staat in vuur en vlam wanneer je mij verwent."
K3 kennen we ook allemaal wel. Misschien zong je vroeger als jong meisje vrolijk de tekst mee, maar wist je dat deze (zoals zoveel liedjes van K3) best wel nasty is? Ik bedoel, ik vind dat laatste woord nogal dubbelzinnig. En behalve dat vraag ik me ook ernstig af wat 'Oya lele' nou eigenlijk betekend...

Nou, laten we gezamenlijk wachten totdat de zon helemaal uit de kleren gaat. Ik kan niet wachten!

Ik ben oncharmant.

Hoihoi! Vandaag een artikel over elegantie, behendigheid en mijn gebrek daaraan. Ik hoop heel erg dat ik niet de enige ben met dit soort perikelen, want dat maakt dat ik me nog stommer en gênanter  Maar ja, ik ben gewoon één groot gênant geval. Ik zal eens wat voorbeelden geven van momenten waarop het me duidelijk aan elegantie ontbreekt.

Ken je het beeld uit films waarop de hoofdrolspeelster zich elegant uit het zwembad hijst? 

Nou, dat lukt mij dus niet. Ik ben meer het rechter plaatje. Met een soort aapachtige zwaai hijs ik mezelf omhoog, maar door gebrek aan armspieren kwak ik gelijk weer terug in het water. Vervolgens zwaai ik een been op de kant, maar ook deze poging mislukt meestal. Pas als ik mijn handen op de zwembadrand zet, en tegelijkertijd een been over de rand gooi, kom ik eruit. Maar tegen die tijd heeft iedereen me al zien klungelen. Tja.

Het tassendilemma

Je ziet ze op elke modeblog wel voorbij komen: de elegante tassendraagsters. Ik hoor daar niet bij (verrassing!). Ten eerste heb ik een rugzak in plaats van een handtas. Dan mis je al wat in elegantie. En ten twee lukt het me niet om die met een nonchalante boog over mijn rug te gooien. Nee, ik moet dat ding eerst omhoog hijsen, waarna hij afzwakt en ik mezelf  in rare bochten moet wringen om hem toch omhoog te krijgen. Iets wat ik ook niet begrijp, is hoe het kan dat mensen met een enorme tas altijd zo snel vinden wat ze zoeken. Wanneer ik in een winkel sta en moet betalen, moet ik eerst mijn hele tasinhoud door werken. Ik graai tussen de schoolboeken, oogpotloden, pakjes kauwgom, losse pennen etc, terwijl mijn hoofd steeds roder wordt. Achter me begint al een aardige rij te ontstaan. Waarom gooi ik in godsnaam zoveel rommel in mijn tas? Ten eerste omdat ik denk dat ik al die spullen 'echt nodig' heb, hoewel ik betwijfel of drie pakjes zakdoeken niet een beetje overdreven zijn.

    Random dingen waar ik gewoon enorm in faal.














~ Van de twintig foto's die er van mij gemaakt worden, zit er precies één bij die er wel mee door.
~ Er zijn een paar dingen die ik niet netjes kan eten: spaghetti, chocoladefondue, en sushi.
~ Ik laat ontzettend veel dingen vallen.
~ Ik heb altijd moeite met het open krijgen van deuren, terwijl er 9 van de 10 keer een bordje hangt met 'duwen'.
~ Na een paar uur op hakken dansen, lukt het me niet meer om elegant te lopen en strompel ik als een soort zombie vooruit. 

Gelukkig zijn er altijd mensen die met dezelfde problemen rondlopen. Daarom wat plaatjes om mijn ingedeukte zelfvertrouwen wat op te krikken.

Wat voel ik me weer heerlijk normaal. Maar toch vraag ik me af: hebben jullie ook wel eens last van een gebrek aan elegantie? En zo ja: op wat voor manier? Let me know!